Minęło od tego czasu prawie 40 lat, ale pamiętam wszystko jakby to było wczoraj… Wychowywałem się w małym Domu Dziecka pod Łodzią. Było nas niewielu, może 10-ciu, samych chłopców. Oprócz normalnych zajęć szkolnych, utrzymywania porządku, mieliśmy wyznaczone dyżury do pomocy w kuchni.
Bardzo lubiłem te zajęcia i często na ochotnika zgłaszałem się do tych prac. Szefowa kuchni była pani Wiktoria, duża, korpulentna kobieta w wieku 40-45 lat i to właśnie ona była obiektem mojego zainteresowania, takie kobiety lubiłem wtedy. Pracując w kuchni w letnie, gorące dni ubrana była tylko w krótki obcisły fartuszek i schylona nad stolnica dyndała uwięzionymi w białym staniku dzwonami swych wielkich piersi. Gdy tylko miałem wolna chwilę siadałem po przeciwnej stronie stołu i patrzyłem, patrzyłem… Czułem, że Wiktoria zauważyła mój wzrok, ale nie dawała poznać tego po sobie, zauważyłem tylko, że częściej się nisko pochyla i pokazuje swój przepastny dekolt. Drżałem i patrzyłem jak urzeczony czując jednocześnie jak mój kutas twardnieje i pręży się w moich szortach.
Wiktoria pracowała jak gdyby nic rzucając mi krótkie, badawcze spojrzenia. Był wczesny niedzielny poranek, było cicho, słyszałem tylko swój urywany oddech. Nagle Wiktoria przerwała mieszanie ciasta, podeszła do drzwi kuchni i przekręciła klucz w zamku.
– O czym myślisz mój mały? -zapytała cichym głosem i ujęła mnie pod brodę patrząc mi głęboko w oczy.
Czułem, że się zaczerwieniłem aż po same uszy, zrobiło mi się gorąco i zacząłem się jąkać.
– Ja, ja, nic…
– Nie kłam, widzę jak na mnie patrzysz, chłopcy w tym wieku myślą tylko o jednym, no powiedz, nie pogniewam się, a może nawet spotka cię mała nagroda – mówiła teraz szybciej napierając na mnie swymi dużymi piersiami.
Zebrałem się na odwagę i patrząc w bok wypaliłem:
– Myślałem… myślałem, żeby zobaczyć panią bez niczego!!
Na te słowa Wiktoria zaśmiała się cicho.
– Wiedziałam o tym ty mój mały zbereźniku!! Ale, ale ile ty masz lat bo nie chcę iść do więzienia??
– Właśnie przedwczoraj skończyłem piętnaście – gładko skłamałem, dodając sobie ponad rok.
Objęła mnie nagle tuląc moją głowę do swych ogromnych piersi. Mocny zapach wanilii, kobiecego potu i gorąca przyprawiał mnie o zawrót głowy, nie mogłem nawet szepnąć bo jej miękkie półkule zatykały mi usta. Nagle odsunęła się na dwa kroki.
– To prezent na twoje urodziny – chcę, żebyś go zapamiętał na lata – oświadczyła niskim głosem w, którym dało się wyczuć rosnące podniecenie.
Sięgnęła ręka do tyłu, haftki trzasnęły cicho i stanik upadł na ziemię. Urzeczony wspaniałym widokiem prawie zesztywniałem na krześle. Piersi kucharki były wspaniałe i jeszcze większe niż mi się wydawały ściśnięte w staniku. Białe, pełne i jeszcze jędrne, z dużych brązowych aureoli brodawek pośrodku białych kul sterczały grube ,wydatne sutki. Wiktoria podniosła obie ręce i splotła je nad głowa – piersi uniosły się lubieżnie i napięły jak dwie piłki.
– Podoba ci się? – spytała cicho.
Patrzyłem nadal bez słowa ciężko oddychając. Teraz stanęła bokiem,jej piersi przypominały teraz dwie niemowlęce główki z zadartymi noskami.Poczułem,że sztywny do granic kutas chce rozerwać mi szorty a jadra ciaża i swędza. Wiktoria w mig się zorientowała co się dzieje – z reszta jeden rzut oka na moje szorty wystarczał.
– Umiesz to robić? – zapytała.
– A co? – wyjąkałem.
– Bić sobie konika, głuptasie – aby sobie ulżyć!! Wiem,że wszyscy to robicie kiedy tylko się da, pod kołdra, pod prysznicem, wszędzie! Innych chłopców już widziałam ale ciebie jeszcze nie.
Stojąc tuż przede mną uniosła jednym, szybkim ruchem brzeg swego fartucha wysoko do góry – zadrżałem gdy zobaczyłem,że nie ma nic pod spodem.Czułem się tak jakby wrzątek wylał mi się na głowę. Łono kucharki porośnięte było niebywale gęstymi włosami. Czarne, lśniące potem kędziory sięgały aż do dużego pępka ,rozprzestrzeniały się na boki obejmując wnętrze ud. W centralnym punkcie,.tam gdzie były najciemniejsze kłębiły się jak dziki busz. Z tego chaosu bujnego zarostu wychylały się ciemno – różowe, grube wargi jakby stojąc w groteskowym, pionowym uśmiechu. Ten czarny ,nieznany i pociągający matecznik wielkiej cipy był na wyciągnięcie ręki i wręcz dopominał się pieszczot. Zdążyłem tylko jęknąć – O,mamo! Gdy Wiktoria kucnęła szybko przede mna i wprawnym ruchem wyciągnęła mojego, sztywnego kutasa.
– Oooh!, jaki śliczny i duży – zawołała radośnie – teraz sama połaskoczę chłopczykowi, ptaszka!
Uklękła na jedno kolano ,otworzyła szeroko usta i wciągnęła mojego ptaka między swe grube, mięsiste wargi aż po jadra. Szorstki od krochmalu czepek kucharki trzeszczał ocierając się o moje szorty gdy miarowo poruszała głowa w górę i w dół. Ustawiła się nieco bokiem abym mógł z góry obserwować jak mój sniady trzon wynurza się i zapada w gorącej, wilgotnej studni jej ust. Zimne palce Wiktorii gmerały pod moimi twardymi, nabrzmiałymi aż do bólu jajami. W pewnej chwili Wiktoria ściągnęła wargi i ujęła malinowa żołądź zębami, biel dużych równych siekaczy odcinała się od spurpurowiałej z podniecenia żołędzi. Nagły dreszcz rozkoszy przeszedł całe moje ciało gdy poczułem jak koniuszek jej języka pieści wędzidełko obciągniętego napletka. Czując moje drżenie Wiktoria przerwała pieszczotę – jeszcze nie teraz, jeszcze poczekaj – szepnęła. Podniosła się szybko i jednym ruchem zrzuciła spódnicę – była całkiem naga!!! Znów stanęła w rozkroku i palcami rozsunęła wargi ukazując wnętrze.
– Jak ci się to podoba, czy widziałeś już takie miejsce?? – mówiła szybko podsuwając się pod moje usta.
– No, to popatrz – tu jest taki mały guziczek – daj rękę, nie bój sie, widzisz jaki twardy?
Ten ciemno-czerwony wyrostek wyglądał jak malutki siusiak!!-dopiero później zorientowałem się ,że Wiktoria miała niezwykle duża, rozwinięta łechtaczkę.
– Teraz pochyl się i wez ja do ust, ssij, ssij, mocno, mocno jak cukierek!! Szybciej, szybciej, na co czekasz?
Niecierpliwie przyciągnęła mnie jeszcze bardziej do siebie popchnęła moja głowę między swe rozwarte szeroko grube ,białe uda. Szybko odnalazłem wargami to miejsce i zacząłem lizać i ssać zapominając o wszystkim. Jeszcze trochę ..mocniej. .mocniej .. nie przerywaj ..zaraz..zaraz szybciej.. szeptała, wstrząsana jakby konwulsjami. Nagle usłyszałem przeciągle ,,aaaaahhh ”,ucisk zelżał, poczułem cos gorącego i lepkiego na języku i wargach, instynktownie się oblizałem – smakowało jak gorzkie solone migdały!! Zapadła cisza, słychać było tylko nasze przyspieszone oddechy. Pierwsza, po chwili odezwała się Wiktoria:
– Co z twoim ptaszkiem? – jemu też należy się nagroda!!
Stanęła w szerokim rozkroku nad moimi udami i nieco ugięła nogi w kolanach i sięgnęła po mojego nadal sterczącego kutasa. Prawie natychmiast poczułem na jego czubku gorąca wilgoć na żołedzi. Wiktoria przytrzymała lekko kutasa i obniżyła się jeszcze bardziej z wyczuciem umieszczając jego czubek w przedsionku swej przepastnej cipy. Poczułem wspaniałe goraco i zaciskające się powoli mięśnie jej pochwy gdy z westchnieniem opadła niżej nadziewając się aż po jadra na mojego kutasa. Pracowała tak przez dłuższa chwilę, bez ruchu, zaciskajac i zwalniając mięśnie swej doświadczonej pochwy. Następnie zaczęła się poruszać powoli w górę i w dół, najpierw powoli, potem szybciej, robiąc chwilowe przerwy. Wtuliłem twarz pomiędzy wielkie, mleczne kule jej piersi i słyszałem jedynie stłamszone,odległe mlaskanie gdy mokra od sluzu szpara otwierała się i zamykała przyjmujac i wypychajac mojego fiuta.
– Dosyć. – powiedziała nagle i przestała mnie ujeżdżać.
– Skończymy inaczej.
Klęknęła znów przede mna i wargami obciągnęła mojego palanta z gęstego, przezroczystego śluzu z jej wnętrza. Zacisnęła swe silne palce na trzonie mojego ptaka tuż pod luznym „golfem” napletka. Teraz pojedziemy galopem – i zaczęła mnie brandzlować energicznie. Powolna rozkosz, fala nieziemskiej przyjemności napływała spienionym grzywaczem z szybkością tornada. Przeszył mnie spazm rozkoszy i nagle wystrzeliłem gęstym, białym strumieniem prosto w jej oczekujące, szeroko rozwarte, głodne usta. Wiktoria połknęła cały mój ładunek i oblizała swe grube wargi z wielkim ukontentowaniem. Chciała cos powiedzieć ale nagle ktoś nacisnął klamkę.
– Jeszcze zamknięte – krzyknęła szybko się ubierając.
Oczami wskazała mi drzwi na podwórze:
– Uciekaj, mały!!
Te „urodziny” i panią Wiktorie będę pamiętał na pewno do końca życia.